ប្រភេទស្រុកខ្មែរ

ប្រភេទស្រុកខ្មែរ

យើងអាចចែកស្រុកខ្មែរជាបីប្រភេទះ.ទី១ស្រុកប្រវត្តិសាស្រ្ត.ទី២ស្រុកនិទាន.ទី៣ស្រុកពិតឥឡូវនេះ។

ស្រុកប្រវត្តិសាស្រ្ត

អត្ថិភាពនៃស្រុកខ្មែរមានស្នាមក្នុងឯកសារនៃមនុស្សជាតិះ.ឯកសារខាងការទូត.ឯកសារខាងពាណិជ្ជញកម្ម.ឯក

សារខាងនាវាចរណ៏.ឯកសារខាងប្រវត្តិសាស្រ្ត.ឯកសារទំាងឡាយនោះ.ត្រូវបានអ្នកប្រវត្តវិទូគេយកមកធ្វើការ

សិក្សាស្រាវជ្រាវសំរាប់ទុកជាអភិញ្ញាណនៃមនុស្សជាតិ.ដូច្នេះឯងបានជាស្រុកខ្មែរនៅក្នុងវិញូមជ្ឈដ្ឋានមានអត្ថិភាពជា

ថេរះប្រទេសមួយក្នុងពិភពលោកយើងនេះក្នុងចំណោមថេរះប្រទេសឯទៀតៗ។.អត្ថិភាពនេះមិនមែនមានត្រឹមតែ

ជាអត្ថិភាពវប្បកម្មតែប៉ុណ្ណោះទេ.គឺជាអត្ថិភាពមួយ.មានអារ្យធ៍មនិងវប្បធ៍មខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងមនុស្សជាតិ។.ប្រាសាទ

អង្គរវត្តនិងប្រាង្គប្រាសាទដ៏ទៃទៀតជាកសិណបង្ហាញឃើញនឹងភ្នែកនៃភាពរុងរឿងរបស់ស្រុកខ្មែរក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត

ជាតិនិងមនុស្សជាតិ។.ក្នុងចំណុចនេះ.ចំពោះសាសន៏ជាតិខ្មែរប្រវត្តិសាស្រ្តនេះមិនគ្រាន់មានមុខនាទីត្រឹមតែបញ្ចាក់

បង្ហាញនៃអត្ថិភាពនៃស្រុកខ្មែរ.ជាចំណេះសំរាប់បង្ហាត់បង្រៀនខ្មែរនិងមនុស្សលោកតែប៉ុណ្ណោះទេ.លើសពីនេះទៅ

ទៀតគឺជា.ស្នាមច្បាប់នៃអត្ថិភាពក្នុងច្បាប់ជាតិនិងអន្តរជាតិដែលឥតមានអ្នកណាបំពានបាននោះឡើយ។

អត្ថិភាពប្រវត្តិសាស្រ្តនេះត្រូវខ្មែរគ្រប់រូបកត៉ក្នុងសតិសំរាប់ទុកជាគ្រិះនៃជាតិសាសន៏ខ្មែរដែលកម្ពុងមានការគំរាមគំ

ហែងពីសំណាក់កម្លំាងមនុស្សនិងវប្បធ័មបរទេស។

ស្រុកខ្មែរនិទាន

ស្រុកខ្មែរពីបុរាណកាលកើតមានរូបឡើងដោយសារការសរសេរជាសៀវភៅប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ពួកប្រវត្តវិទូបង្កើតឲមាន

រូបភាពរស់រវើកក្នុងមនោគតិអ្នកអាន.មួយទៀតដោយសារអ្នកនិយមនិយាយរឿងប្រឌិតនិយាយដ៏ពីរោះឲអ្នកស្តាប់

មានអារម្មណ៏សប្បាយផងតូចចិត្តចងគំនុំផងេទៅតាមសាច់រឿងដែលគេនិយាយឲស្តាប់។

ស្រុកខ្មែរនិទានច្រើនមានរូបភាពជាអច្ជរិយប្រទេស.ស្តាប់ឬមើលដឹងកាលណាគឺស្រម័យឃើញថាស្រុកខ្មែរជាឋានសួគ៌

លោកិយដូចមានប្រាសាទអង្គរវត្តជានិមិត្តរូប.គិតក្នុងចិត្តថាតើខ្មែររស់សប្បាយយ៉ាងណាទៅក្នុងសម័យនោះ.មាន

ទឹកដីធំទូលំទូលាយសំរាប់រាស្រ្តធ្វើស្រែ.មានទ័ពក្លំាងពូកែសំរាប់ធ្វើសឹក.មានអ្នកប្រាជ្ញតាមសីលធម៌សំរាប់ធ្វើការអប់រំ

ជាតិ.មានអ្នកដឹកនំាដ៏ឆ្នើមសំរាប់ធ្វើអភិវឌ្ឍន៏ជាតិនិងសង្គមជាតិ.មានស្តេចដ៏ល្បីជាអ្នកត្រួតត្រាយសំរាប់យុត្តិធម៌

ប្រជាពលរដ្ឋ.មានសាសនាខ្ពង់ខ្ពស់សំរាប់ជាក្បួនសីលធម៌ជាតិ។

ការរៀបរាប់ខាងលើនេះហើយជាស្រុកខ្មែរនិទាន.ដែលខ្មែរយើងតែងទុកជាមោទនភាពជាតិ.ជាមារយាទជាតិសំរាប់

កូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយ.បើខ្មែរភ្លេចគឺជាតិស្លាប់.បើខ្មែរចងចំាគឺជាតិរស់។

ស្រុកខ្មែរពិតឥឡូវនេះ

តើមានអ្វីជាការសំគាល់​?.តើទុកការបោះឆ្នោតឥតតម្លាភាពជាមោទនភាពខ្មែរថាជាជាតិមានលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ?

តើទុករបបបច្ចុប្បន្នដែលមានមហាក្សត្រជាព្រះថាជាសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់ជាតិ?.តើទុកអំណាចផ្តាច់ការជាអំណាច

អបរាជ័យ?.តើនៅជឿបក្សប្រឆំាង-រង្សីនិងសុខា-ថាជាចម្លើយជៀសពុំបាននូវចំពោះមុខចំណោទខ្មែរបច្ចុប្បន្ន?

តើនៅទុកថារាស្រ្តខ្មែរជាម្ចាស់ស្រុក?.ចម្លើយនឹងសំនួរខាងលើនេះគឺថិតក្នុងសម្បជញ្ញខ្មែរម្នាក់ៗ​.ចំពោះខ្ញុំវិញ.ខ្ញុំគ្មាន

មានវេរភាពនឹងខ្មែរនោះទេ.តែក្នុងនាមខ្ញុំជាកូនខ្មែរម្នាក់ត្រូវចំាបាច់ហ៊ានឲយោបល់គ្រប់បញ្ហាជាតិដែលអាចមាន

កើតឡើងក្នុងសង្គមជាតិខ្មែរ.ក្នុងករណីយកិច្ចនេះ.ខ្ញុំសំគាល់ឃើញថាស្រុកខ្មែរយើងបច្ចុប្បន្ននេះកំពុងដើរទៅរកការ

បាត់បង់នូវអ្វីៗដែលជាគ្រិះនៃប្រជាជាតិខ្មែរ.ការវិនាសនេះគឺជាកំហុសខ្មែរយើងខ្លួនឯងតែម្តង.គឹការខ្វះសម្បជញ្ញ

ជាតិ.និងសេចក្តីក្លាហានរួម.ដែលយើងទុកជាកម្លំាងជាតិ.ការខ្វះនេះគឹមិនទើបតែមានក្នុងបច្ចុប្បន្នកាលនេះទេ.គឺ

មានកើតឡើងក្នុងសង្គមខ្មែរច្រើនសតវត្សមកហើយ។

តើខ្មែរត្រូវធ្វើដូម្តេច?.បើតាមយោបល់ខ្ញុំផ្ទាល់.ខ្មែរយើងអស់មានពេលវេលាសួរសំនួរនេះទៀតហើយ។.