ប្រភេទអ្នកសីហនុនិយម

គួរលើកយកមកពិចារណាដែរ

ប្រភេទអ្នកសីហនុនិយម

យើងអាចសួរជាសំណួរមួយថាៈ”តើយើងអាចជឿបានទេ,ថាអ្នកសីហនុនិយម,ជាសត្រូវនឹងរបបផ្តាច់ការនៅភ្នំពេញ?”

គួរដឹងជាមុនដែរថា,អ្នកណាជាអ្នកសីហនុនិយម?

អ្នកសីហនុនិយមមានច្រើនប្រភេទ៖

១.ជាវង្សត្រកូលស្តេច,មានក្សត្រ,ក្សត្រី,មានចិត្តស្រឡាញ់ស្តេចសីហនុ,ដែលគេទុកជាវរៈបីតារបបរាជានិយម,ជាអ្នក

មានគុណដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់សំរាប់រាជវង្ស,ធ្វើការតស៊ូដើម្បីប្រត្យាស្ថាបនារបបរាជានិយម,ក្រោយពីត្រូវគេបានរំលំចោលអស់

រយៈពេល១៨ឆ្នាំ(១៩៧៥ដល់១៩៩៣).សេចក្តីស្រឡាញ់ជាសេចក្តីស្រឡាញ់ជាធម្មជាតិ,ព្រោះជាសេចក្តីស្រឡាញ់ឈរលើ

មនោសញ្ចេញនាជាប់ជំពាក់នឹងគ្រួរសារសំរាប់ប្រយោជន៏គ្រួរសារ(។)បើសិនណា,មានស្តេចណាមួយមិនជាអ្នកសីហនុ

និយម,ក្នុងកាលៈទេសៈប្ចុប្បន្ននេះ,ច្បាស់ជាយើងមានការងឿងខ្ញល់ទៅវិញទេ(។)អ្នកសីហនុនិយមប្រភេទនេះ,យើង

ចាត់ទុកជាអ្នកសីហនុធម្មតា,គ្មានអ្វីជាការប្លែកនោះឡើយ។

២.ជាជនស្រឡាញ់សីហនុដាច់ខាត,កើតចេញពីទឹកចិត្តតែម្តង,ហើយឥតដែលបានលើកយកគុណសម្បត្តិ,និងគុណ

វិបត្តិស្តេចសីហនុមកពិចារណារកការពិតនោះឡើយ(។)ចំពោះអ្នកសីហនុនិយមប្រភេទនេះ,ជាអ្នករាជានិយម,និយម

សីហនុ,ចាត់ទុកសីហនុជាមនុស្សដ៏ប្រសិទ្ធិ,ស្មើនឹងអាទទេព(។)ចំពោះយើង,ធាតុស្រឡាញ់បែបបនេះ,ជាសេរីភាពរបស់

បុគ្គលនិមួយៗ,ដែលឥតមាននរណាជ្រៀតជ្រែងក្នុងទឹកចិត្តគេបាននោះឡើយ។

៣.ជាអ្នកសីហនុនិយមតាមកាលទេសៈ,គឺនៅពេលណាសីហនុអាចរកប្រយោជន៏ឲគេបាន,ឬប្រយោជន៏សីហនុនិងគេ

មានទិសដៅដូចគ្នា(។)ជនប្រភេទនេះជាអ្នកកាលានុវត្តនិយម,ដាក់ប្រយោជន៏ខ្លួនដែលជាប្រយោជន៏ឯកជនជាធំ,

ដូចបុរាណភាសិតថ្លែងថា”ឆ្អិតក្បាលស៊ីក្បាល,ឆ្អិតកន្ទុយស៊ីកន្ទុយ”(។)ចំពោះយើងធាតុស្រឡាញ់បែបនេះ,ជាធាតុបោក

ប្រាស,ជាធាតុក្បត់,ដែលអាចនាំឲមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សីហនុផង,ដល់ខ្លួនឯងផង,ព្រោះលទ្ធផលបោកប្រាស,និងក្បត់,

តែងតែបង្កើតភាពចង្រៃជានិច្ចដល់អ្នកប្រព្រឹត្ត។

៤.អ្នកសីហនុនិយមសំរាប់ប្រឆាំងនឹងសត្រូវនៃគំនិតរបស់ខ្លួន,គឺថាបើសត្រូវនៃគំនិតរបស់ខ្លួនមិនចូលចិត្តសីហនុ,គឺ

គេនិយាយផ្ទុយដោយឥតគិតពិចារណាអ្វីនោះឡើយ,និយាយបែបណាឲតែបានផ្ទុយនឹងសំដីអ្នកដែលខ្លួនមិនចូលចិត្ត

តែប៉ុណ្ណោះ(។)ជនប្រភេទនេះ,ជាជន”អញនិយម”,គឺមានតែអញចេះម្នាក់ឯង,គឺចេះមហាចេះ,អ្វីដែលខ្លួនមិនដឹង,ក៏

ចចេសថាខ្លួនចេះដែរ(។)ជនបែបនេះមានគំនិតមើលងាយគេជានិច្ច,មិនចូលចិត្តស្តាប់គំនិតគេទេ,បើនៅក្នុងទី

ប្រជុំវិញ,តែងតែប្រឆាំងនឹងគំនិតគេទាំងទទឹងទិស,គ្មានដឹងមុខក្រោយ(។)ជាជនឆាប់រំភើបផង,ឆាប់ខឹងផង,ឲតែ

គេនិយាយអ្វីមួយ,តែងតែនឹកថាគេនិយាយឲខ្លួន,រួចឆ្លើយតបនឹងគេដោយកំហល់ដូចជាមនុស្សមាន”មានៈហឹន

ភាព”,ពាក់មុខយក្សស្រែងឲតែបានឆ្នេះគេ(។)ជនប្រភេទនេះអាចក្លាយជាសត្រូវនឹងសីហនុបានងាយណាស់,នៅពេល

ណាខ្លួនបានធ្វើសហប្រតិបត្តិការជាមួយសីហនុក្នុងឋានៈជាសហការីក្នុងកិច្ចការអ្វីមួយ,ព្រោះខ្លួនតែងតែងតែគិតជា

និច្ចក្នុងចិត្តថាមានតែអញទេជាអ្នកចេះ,តែក្នុងសតិពិតរបស់ខ្លួនវិញមានភាពផ្ទុយជាអ្នកមាន”មានៈហឹនភាព”(។)

បដិវាទកម្មនេះហើយ,ដែលនាំឲមនុស្សក្លាយជា”ជនអាក្រក់”តែម្តង។

៥.ជាអ្នកសីហនុនិយមមាននៅក្នុងអនុស្សាវរីយ៍ស្រាល់យកតែល្អ,គឺអ្វីដែលខ្លួនធ្លាប់រស់សប្បាយក្នុងរយៈពេលមួយដែល

បានផ្សប់រួចស្រេចក្នុងសតិដ៏មានភាពលើសលុបមួយ(paroxysme),នាំឲសតិខ្លួនឈប់បញ្ចូលរូបភាពអ្វីផ្សេងទៀតក្នុង

សតិរបស់ខ្លួន(។)ជនប្រភេទជា”ទត្តបុគ្គល”,គឺជាអ្នកគិតតែខ្លួនឯង,រស់នៅក្នុង”ពេលវេលានៅមួយកន្លែង(ឋិតវន្ត)”,

គឺថាបើសតិខ្លួនបានថតរូប”ភាពល្អ”,ឬ”ភាពអាក្រក់”រួចហើយ,អនុស្សាវរីយ៍នោះ,លែងកម្រើកក្នុងសតិខ្លួនអស់មួយ

ជាជីវិត,បើសិនណាជននោះមិនរកវិធីព្យាបាលរោគតាម”តិកិច្ជា”(thérapie)នោះទេ(។)ជាជនមានរោគសតិឥតដឹង

ខ្លួន,រស់នៅក្នុងពិភពពីរដាច់គ្នា,និងផ្ទុយគ្នាស្រឡេះ,គឺពិភព”អនុស្សាវរីយ៍”,និងពិភព”របស់ពិត”,អ្វីដែលគេគិតឬ

និយាយ,តែងតែផ្ទុយពីអនុស្សាវរីយ៍របស់គេជានិច្ច,ដែលវាក្លាយទៅជាសតិមានភាពលើសលុបរួចស្រេចទៅហើយ។

ជាពិសេសទៅទៀតអ្នកសីហនុនិយមក្នុងភេទទី៥នេះ,គេនាំគ្នាបង្កើតទ្រឹស្តីដ៏ងងឹតមួយ,គឺ”ដើមឈើមួយពុំអាចបិទ

បាំងព្រៃមួយបាននោះទេ(។)ក្នុងទ្រឹស្តីដ៏ចម្លែកនេះ,គឺគេចង់និយាយថា”សីហនុរបញ្ជឲបាញ់អ្នកស្នេហាជាតិ,ឬអ្នក

គ្មានកំហុសពីរបីនាក់,ទង្វើនេះពុំអាចបិទបាំងអំពើល្អដែលសីហនុបានធ្វើនោះឡើយ(។)ប៉ុន្តែពួកជនទាំងនោះនាំគ្នា

ផ្តន្ទាទោសដល់ហ៊ុនសែនដែលវាបានលើកទឹកចិត្តដល់កូនចៅវាឲសម្លាប់អ្នកស្នេហា(។)យើងឃើញថាពួកអ្នកសីហនុ

ប្រភេទនេះ,ទុកការសម្លាប់មនុស្សពីរបីនាក់,ជារឿងធម្មតាមួយតែប៉ុណ្ណោះ,មិនខុសគ្នានឹងពួកខ្មែរក្រហមនោះឡើយ។

ម្យ៉ាងមួយទៀត,ពួកជនទាំងនោះមានជំនឿមួយទៀត,ដែលយើងមិនដែលគិតស្មានដល់ថាអាចមានក្នុងគំនិតអ្នក

ចេះដឹងបាន,គឺថាគេនិយាយថា”ដោយសាស្នាដៃសីហនុបានជាគេបានរៀនសូត្រមាឆនចំណេះ,ហើយអាចមានសញ្ញា

ប័ត្រមួយសំរាប់ជីវិតគេ”(។)ពួកនេះភ្លេចគិតថាវិស័យសិក្សាធិការជាតិ,ជាករណីកិច្ចចាំបាញ់ដែលអ្នកដឹកនាំត្រូវធ្វើ,

មិនមែនជាអំណោយនោះឡើយ(។)និយាយបែបនេះភ្លេចគិតទៅទៀតថាសញ្ញាប័ត្រដែលខ្លួនបានទទួលជាការខិតខំ

របស់ខ្លួនសុទ្ធសាត,មិនមែនជាស្នាដៃរបស់អ្នកដទៃណាមួយឡើយ(។)យើងឮសំដីទាំងអស់នេះ,យើអាចសនិ្នដ្ឋានបាន

ថា,អ្នកសីហនុប្រភេទនេះ,ជា”ទត្តបុគ្គល”,ឲតែអញមានបានអ្វីមួយសំរាប់ជីវិតដែលមានកំរិតរយៈពេលមួយ,អាណា

ស្លាប់ក៏បានដែរ។

គួរឲអនិច្ចាណាស់សំរាប់ជាតិខ្មែរ!

ឩប-សង្ហា